Αυτισμός

 

Ο αυτισμός αποτελεί ένα νευρο-συμπεριφορικό  σύνδρομο, που διαρκεί μια ολόκληρη ζωή και είναι συνήθως παρόν από την γέννηση του παιδιού. Στο πλαίσιο αυτού του συνδρόμου εμποδίζεται ή δυσκολεύεται η ανάπτυξη ορισμένων ψυχολογικών δεξιοτήτων που είναι ζωτικές για την ψυχο-κοινωνική λειτουργία και επάρκεια του ανθρώπου. Οι δεξιότητες αυτές σχετίζονται με την κοινωνική συναλλαγή και αμοιβαιότητα, την επικοινωνία και την οργάνωση πρόσφορης και σκόπιμης δραστηριότητας. Τα άτομα με αυτισμό εμφανίζουν σημαντικές δυσκολίες και χαρακτηριστικές αποκλίσεις.

Στο πλαίσιο του συνδρόμου αυτού, υπάρχει ποικιλία ως προς τη μορφή των συμπτωμάτων, το συνδυασμό  δυσκολιών και το βαθμό βαρύτητας. Επομένως, τα αυτιστικά άτομα, από τη μια διαφέρουν σημαντικά από το φυσιολογικό, ενώ από την άλλη διαφέρουν και μεταξύ τους.

Στην πλειοψηφία των περιπτώσεων, υπάρχει και κάποιος βαθμός νοητικής υστέρησης. Σε ένα μικρό σχετικά ποσοστό ( περίπου στο 20% ), η νοημοσύνη διατηρείται στο φυσιολογικό ή κοντά στο φυσιολογικό. Αυτισμός και νοητική υστέρηση συνυπάρχουν συχνά, αλλά οι δύο καταστάσεις δεν είναι ταυτόσημες.  Εξάλλου, τα αυτιστικά άτομα που διατηρούν αντιληπτικές και νοητικές ικανότητες , πάλι παρουσιάζουν τις χαρακτηριστικές γνωστικές, ψυχολογικές  και συμπεριφοριστικές αποκλίσεις.   

Ο βαθμός σοβαρότητας των συμπτωμάτων του αυτισμού είναι διαφορετικός σε κάθε περίπτωση και σε γενικές γραμμές ακολουθεί μια σταθερή πορεία χωρίς επιστροφή. Τα συμπτώματα εμφανίζονται σταδιακά μετά την ηλικία των έξι μηνών, εγκαθίστανται στην ηλικία των δύο ή τριών ετών και τείνουν να συνεχίζουν και μετά την ενηλικίωση, αν και συχνά βρίσκονται περισσότερο σε ανενεργή μορφή. Η διαταραχή αυτή, εμποδίζει το παιδί (άτομο)να κατανοήσει σωστά αυτά που βλέπει, ακούει και αισθάνεται. Σαν αποτέλεσμα το παιδί, έχει σοβαρά προβλήματα στην επικοινωνία, στην κοινωνική επαφή, στις διαπροσωπικές σχέσεις και στη συμπεριφορά.

 

Μαρία Χούτρη

Ειδική Παιδαγωγός